Beni sevmediğini bildiğim, selam versem canımmm diye sarılcak insanlar var...

Bunlara engel olmak yada temizlemek tabi mümkün değil. Okulda, işte tüm yaşam alanlarında onlar...
Yüzlerindeki o 'seni sevmiyorum ama takip etmeden yapamıyorum' gülümsemesiyle dolaşır bu tipler genellikle. Benimde haz alamadığım birkaç şahıs var tabi yurtta ve okulda.. Geçen sene aynı bu tip bi kız vardı yüzünden hainlik, fesatlık fışkıran ağzının ortasına sabaha kadar vursam alamam o surattan hıncımı. Hayır görseniz hak verirsiniz varoluş amacını yok eder uzay boşluğuna yollarsınız.Yada ben abartıyorum her neyse. Karşı karşıya geldik hani selam vermekle vermemek arasında kalınan o iki suratın şekli. O yarım ağız gülümsemesiyle beynime nasıl alevlenme gittiyse lap diye;
-Seni sevmiyorum, görmek istemiyorum, çok iticisin, çok suratsızsın demiştim. 
Öylece bakakaldı suratıma. 
Çoğu insanı sevmememiz için bir sebep olmasına gerek yok aslında, var olmaları, nefes almaları, yürümeleri bizi rahatsız etmeye yeterli olabilir. Bence samimi ve içten olalım. Kabul edin ki sizinde çevrenizde en ufak bi elektrik alamadan yaşamak zorunda olduğunuz insanlar var. O ablak ifadeye dönün ve samimi bir şekilde sevmediğinizi söyleyin..